lunes, 20 de septiembre de 2010

Adeus, aedo da liberdade!


Cando, ás portas do outono, nace un novo curso,
cando, con renovados folgos, iniciamos as tarefas educativas,

prematura cae
unha senlleira folla da árbore da liberdade,
un dos bos e xenerosos dinos adeus;

Nos tamén dicimos adeus a un corpo feble e ferido pola enfermidade

mais queremos ser perenne eco das súas resoantes e comprometidas verbas,

elas permanecerán nos nosos corazóns,

elas serán garantes da túa inmortalidade,
Xosé Antonio Labordeta, sempre connosco!

Agora e sempre queremos ser os teus émulos cantando e traballando pola liberdade:




No hay comentarios: